Vrijdagavond bier. Een heuse tap was er geïnstalleerd dus 's nachts moest ik er een keertje uit om wat te lozen. Niet zo goed geslapen. Niet alleen vanwege het vele bier maar de gehele dag was nogal hectisch geweest, zeker met dat ongelukje met de spin die losschoot en tegen mijn bril sprong waardoor het glas stuksloeg en er glassplinters in mijn oog kwamen. En dat dan vlak voor ons vertrek. Van de oogarts, die de splinters verwijderde kreeg ik een pleister voor mijn oog wat ik een dag moest laten zitten. Als Mosje Dajan reed ik daarna naar Winterswijk. Het rijdt niet lekker met één oog dicht.
Veel gekletst. Veel gedronken. Fijn rond het kampvuur gezeten samen met Achmed, waar overigens geen zinnig woord mee te wisselen was. Deze licht ontvlambare mohammedaan was aan de Fanta maar dat spul was voor hem pittig genoeg om er alles mee in lichterlaaie te zetten.
Er waren ook twee Italianen, Luigi en Paulo, die er een trip van 22 uur voor over hadden om het treffen te bezoeken. Met hen was ook geen fatsoenlijk gesprek te voeren maar met geduld en handen en voeten kwamen we een heel eind. Bovendien kon Uwe in geval van nood wel tolken.
Het was erg druk. Niet eerder stond tijdens een treffen het veldje zo vol met tenten. Meer dan 160 overnachtingen werden er geteld. Veel Duitse vrienden waar ik jammer genoeg nauwelijks mee gesproken heb maar die door onze Limburgse leraar bezig gehouden werden. 'Zwischen zwei scharfe Steine sitzen zwei zischende Schlangen'.
Foto 2
Veel handel. Ik heb zelf nog wat dingetjes voor mijn Blizzard kunnen vergaren en ik zag aardig wat spul van eigenaar veranderen.
Veel gekletst. Veel gedronken. Fijn rond het kampvuur gezeten samen met Achmed, waar overigens geen zinnig woord mee te wisselen was. Deze licht ontvlambare mohammedaan was aan de Fanta maar dat spul was voor hem pittig genoeg om er alles mee in lichterlaaie te zetten.
Er waren ook twee Italianen, Luigi en Paulo, die er een trip van 22 uur voor over hadden om het treffen te bezoeken. Met hen was ook geen fatsoenlijk gesprek te voeren maar met geduld en handen en voeten kwamen we een heel eind. Bovendien kon Uwe in geval van nood wel tolken.
Het was erg druk. Niet eerder stond tijdens een treffen het veldje zo vol met tenten. Meer dan 160 overnachtingen werden er geteld. Veel Duitse vrienden waar ik jammer genoeg nauwelijks mee gesproken heb maar die door onze Limburgse leraar bezig gehouden werden. 'Zwischen zwei scharfe Steine sitzen zwei zischende Schlangen'.
Foto 2
Veel handel. Ik heb zelf nog wat dingetjes voor mijn Blizzard kunnen vergaren en ik zag aardig wat spul van eigenaar veranderen.
We hebben niet zo veel gereden. De puzzeltocht op zaterdagochtend was aan mij niet besteed, ik was er niet voor in vorm. De rondrit in de middag was niet lang, maar wel mooi, en voor het eerst in mijn leven heb ik een echte Hollandse molen aan de binnenkant kunnen bewonderen terwijl hij draaide. De molenaarsvrouw gaf uitleg en gelukkig vertaalde Marcel alles in het Duits zodat iedereen die niet uit de Achterhoek kwam, Hollanders, Brabanders, Zeeuwen, Limburgers, Drenten en Duitsers, er toch nog iets van kon begrijpen (Behalve die ene Italiaan dan).
Foto 3 / Foto 4
De rondrit met de Sparta's op zondag verliep niet helemaal goed. Omdat de groep erg groot was en omdat de langzame motorfietsen niet voorop reden maar ergens middenin brak de groep in twee stukken. Elke groep volgde zo'n beetje z'n eigen route. Maar dit mocht de pret niet drukken. En ook nu weer veel bewondering en dank voor de waaghalzen op de snelle motoren die de stoet begeleidden en het overige verkeer tegenhielden. Dat is toch telkens weer een mooi gezicht.
De rit kwam uit bij een klassiekerrit waar het nodige te bewonderen was aan vooroorlogse machines. Het viel me op dat deze antieke motorfietsen veelal bereden werden door nog antiekere personen.
Ikzelf kwam met wat moeite weg omdat ik een vuil sproeiertje had. (Nou ja, de Maico dan) Maar dat was dan ook het enige wat er dit weekend heeft gemankeerd aan mijn Maico.
Foto 5
Zaterdagavond feest met levende muziek. Ik zag twee Barten op één wasbord en A. en B. op heel veel mondharmonikaaijes. Iedereen kon wat meebrallen en dat gebeurde dan ook. Diegene die daar echt niet tegen kon vluchtte naar buiten waar het rond het kampvuur ook gezellig was.
Op de terugweg, via Duitsland en NoordLimburg weer naar het land waar het leven goed is, nam ik een bochtje naar rechts erg ruim, te ruim, omdat mijn sax die ik achterop had gebonden begon te schuiven. Ik kwam in de berm van het smalle weggetje terecht wat op zich geen probleem hoefde te zijn, ware het niet dat ik daar een laaghangende tak in mijn gezicht kreeg. Het gevolg was dat ik mijn motorfiets in de heg plantte, dat ikzelf er naast kwam te liggen en dat ik meteen mijn bril kon gaan zoeken in het gras. Gelukkig reed ik niet hard anders had ik wellicht weer met een pleister op mijn oog rondgelopen. Behalve een verbogen bril was er niets aan de hand en reden we even later weer vrolijk verder. Totdat Jack een vastloper kreeg. Hij vreesde dat zijn zuigerveren eraf lagen, in ieder geval wilde z'n motor niet meer starten; geen compressie meer. Gelukkig reed Joop nog achter ons met de auto zodat de Maico op de aanhangwagen kon. De rest van de terugweg verliep zonderproblemen tegen de avond reden Bart en ik Tilburg in. In totaal hadden we beiden dat weekend pakweg 500 km gereden. Zonder Panne!
Foto 3 / Foto 4
De rondrit met de Sparta's op zondag verliep niet helemaal goed. Omdat de groep erg groot was en omdat de langzame motorfietsen niet voorop reden maar ergens middenin brak de groep in twee stukken. Elke groep volgde zo'n beetje z'n eigen route. Maar dit mocht de pret niet drukken. En ook nu weer veel bewondering en dank voor de waaghalzen op de snelle motoren die de stoet begeleidden en het overige verkeer tegenhielden. Dat is toch telkens weer een mooi gezicht.
De rit kwam uit bij een klassiekerrit waar het nodige te bewonderen was aan vooroorlogse machines. Het viel me op dat deze antieke motorfietsen veelal bereden werden door nog antiekere personen.
Ikzelf kwam met wat moeite weg omdat ik een vuil sproeiertje had. (Nou ja, de Maico dan) Maar dat was dan ook het enige wat er dit weekend heeft gemankeerd aan mijn Maico.
Foto 5
Zaterdagavond feest met levende muziek. Ik zag twee Barten op één wasbord en A. en B. op heel veel mondharmonikaaijes. Iedereen kon wat meebrallen en dat gebeurde dan ook. Diegene die daar echt niet tegen kon vluchtte naar buiten waar het rond het kampvuur ook gezellig was.
Op de terugweg, via Duitsland en NoordLimburg weer naar het land waar het leven goed is, nam ik een bochtje naar rechts erg ruim, te ruim, omdat mijn sax die ik achterop had gebonden begon te schuiven. Ik kwam in de berm van het smalle weggetje terecht wat op zich geen probleem hoefde te zijn, ware het niet dat ik daar een laaghangende tak in mijn gezicht kreeg. Het gevolg was dat ik mijn motorfiets in de heg plantte, dat ikzelf er naast kwam te liggen en dat ik meteen mijn bril kon gaan zoeken in het gras. Gelukkig reed ik niet hard anders had ik wellicht weer met een pleister op mijn oog rondgelopen. Behalve een verbogen bril was er niets aan de hand en reden we even later weer vrolijk verder. Totdat Jack een vastloper kreeg. Hij vreesde dat zijn zuigerveren eraf lagen, in ieder geval wilde z'n motor niet meer starten; geen compressie meer. Gelukkig reed Joop nog achter ons met de auto zodat de Maico op de aanhangwagen kon. De rest van de terugweg verliep zonderproblemen tegen de avond reden Bart en ik Tilburg in. In totaal hadden we beiden dat weekend pakweg 500 km gereden. Zonder Panne!
Vijf Jaar
Het zesde Maico Achterhoek treffen in Winterswijk op 19, 20 en 21 mei 1995.
Bron: Clubblad “Maico Rijders Club” 1995 Nr. 26
Het eerste lustrum van onze Maico Rijders Club NL.
Zoals altijd tijdens het treffen op de vrijdag niet zo'n goed weer, maar in de loop van het weekend verbeterde dat flink. Op de heenweg zijn Bart en ik dan ook door en door nat geregend. Tilburg-Winterswijk was 166 km.
Het zesde Maico Achterhoek treffen in Winterswijk op 19, 20 en 21 mei 1995.
Bron: Clubblad “Maico Rijders Club” 1995 Nr. 26
Het eerste lustrum van onze Maico Rijders Club NL.
Zoals altijd tijdens het treffen op de vrijdag niet zo'n goed weer, maar in de loop van het weekend verbeterde dat flink. Op de heenweg zijn Bart en ik dan ook door en door nat geregend. Tilburg-
Treffen 1995 Clubblad 1995-26 1/1
